Body & Mind Training Center

سلام ودرودبه همه ی رهروان طریقت دانایی
مسعودجان من فکرمیکنم همه ی مابه نوعی جواب سوالت رودادیم(کم یازیاد) ولی شمادنبال جوابی میگردی که توذهن خودته!!!این جواب هایی که به شماداده شد برخواسته ازذهن من ودکتر جمشید و...است.
مسعودعزیزاگه سوء تفاهم نشه می خواستم بدونم شماچراجواب سوالی رو که بلدی ازمامی پرسی؟این یعنی می خوای به ما چیزیاد بدی، خوب اصلا اشکالی نداره اصلا ما اینجاهستیم تاازشما ودیگراساتیدمحترم مسایل مربوط به کانگ فوتوآرویاد بگیریم،پس منتظرجواب سوالی که خودتون طرح کردید هستیم.
درمورد سوالی که من ازشماپرسیدم وجوابشو ندادین وشاید هم نخواستید بگیددلیل خواستی داشتم که بعدعنوان خواهم کرد،وباید بگم درانتهای سوالم کلمه دوروننوشتم(به اشتباه)
هدف اصلی استادابراهیم میرزایی برای بنیان کانگ فوتوآ چه بود؟لطفادردو کلمه بیان بفرمایید.(منتظرجوابتان هستم)
راستی مسعود جان باتوجه به جواب های دوستان، من هم مثل شما فکرمیکنم که سوالتان دارای اشکال است،اگه دنبال جواب دیگه ای میگردید سوالتان راجوردیگری طرح کنید!امیدوارم ازمن خرده به دل نگیری

با سلام و کسب اجازه از محضر اساتید
از نظر بنده بحث بر سر ایدءولوژی است تمامی سبکهای اصیل رزمی تقریبا هدف مشترکی داشته اند و آن راه زندگی،چگونه زیستن ، و به هدفی رسیدن است.مثلا از گفته های بودا به این میرسیم که هدف او رسیدن به نیروانا است یا رسیدن به او (خدا) و یا سبک خود ما، که ما می آموزیم که ابتدا باید خود را کشف کنیم تا به خدا برسیم و همینطور مرتازهای هندی و.... و انسانها در جوامع مختلف برای رسیدن به اهداف خود از راههای متعددی استفاده کرده اند.حال چگونه خواسته اند این کار را بکنند؟ آنها به این نتیجه رسیدند که برای آنکه به اصل خود برسند باید استعدادهای بلقوه خود را به بلفعل تبدیل کنند .در این مرحله میباشد که سبکها با هم کمی تفاوت پیدا میکنند مثلا ما در کانگ فو هیچ ضربه ای را بدون دوران نمیزنیم ولی سایر سبکها چرا.چون کانگ فو کاران اعتقاد دارند در اصل وجود(اتم) دوران وجود دارد.و این قصه سر دراز دارد.
با تشکر

سلام و ممنون از ديدگاه دوستان عزيز

همراهان گرامي! همانطور كه مي‌دانيد سال‌ها از عدم حضور مستقيم بنيانگذار كونگ فو توآ در ايران مي‌گذرد. در زمان حضور ايشان به واسطه نقش بي‌بديل، كاريزما و جايگاه اجتماعي و رزمي و توانمندي فني بي‌مانند ايشان آنچه كه از طرف ايشان ارائه و آموزش داده مي‌شد بلاشك و به درستي به عنوان كونگ‌فوي اصيل و ناب شناخته و منتقل مي‌شده است ولي طبيعي است در غياب ايشان به تدريج ديدگاه‌ها و برداشت‌هاي شخصي (اگر نگوييم خودخواهي‌ها و حتي عداوت‌ها) از تعاليم و آموزش‌هاي استاد ميرزايي كم كم به عناوين مختلف به بدنه كونگ فو توآ رسوخ كرد و وضعيت اين شده كه امروز شاهد آن هستيم. تمام دل نگراني‌ها و انتقادات و سئوالات و شبهاتي كه همراهان عزيزمان به درستي در تاپيك‌هاي مختلف اين سايت مطرح مي‌كنند مشتي است نمونه خروار از آنچه كه طي به خصوص دهه اخير بر سر كونگ فو توآ رفته و مي‌رود.
بنده به اندازه فهم و دانش محدود خودم فكر مي‌كنم يكي از مسئوليت‌ها و رسالت‌هاي هم نسلان ما انتقال درست و علمي كونگ فو توآ به نسل‌هاي بعدي اين سرزمين است. نسلي كه دسترسي نامحدود به اطلاعات دارند و ذهن پوياي آنها را جواب‌هاي مبهم، كلي و ساده انگارانه ارضا نمي‌كند و اگر پايه استدلال را ضعيف بيابند قطعا دير يا زود راه ديگري را براي خودشون انتخاب مي‌كنند. براين اساس من گمان مي‌كنم يكي از مهم‌ترين

باسلام من یک تازه کارم فلسفه اجرای این همه تکنیک پیچیده چیست

درود دوست گرامی از دیدگاه فلسفی هر فرم و هر خطی دارای معنا و مفهوم خاض خود است و برای فهم آنها باید قدم به قدم این فرمها را فرا گرفت و همزمان با پیشرفت در بعد جسمی و روحی به درک آنها نایل شد . قسمتی از این مفاهیم فلسفی در موضوع سیمرخ توضیح داده شده است که در همین سایت موجود است . اما از نظر فنی انجام هر فرم و خطی باز هم خاصیت ویژه ای را در هنرجو پرورش می دهد مثلا یک فرم بیشتر به منظور تمرین تعادل و یا یادگیری چرخش درست و یا پرورش حس جهت یابی و غیره هست ! اما از سوی دیگر تمام تکنیکها در زاویه ها و جهت های جغرافیایی گوناگون تمرین می شوند . به اضافه اینکه تمام حالت ها و وضعیت های ممکن در یک درگیری با ضربات مشت و ضربات پا تمرین می شوند . اشتباه بسیاری در این است که هنر رزمی را فقط در مبارزه رینگی می بینند ! و با این دیدگاه فکر می کنند که اگر در مبارزه این سلسله حرکات و فرمها به این شکلی که اجرا می شوند کاربردی نیستند پس به چه دردی می خورند ؟ ! غافل از اینکه قبل از درگیری و کتک کاری به مانند حیوانات دو پا در حقیقت با یک هنر و یا هنر رزمی طرف هستیم و رزم و برخورد فیزیکی را از دیدگاه هنری بررسی می کنیم . پس به جنبه های افزایش سلامتی و تقویت برخی حواس و پرورش توانایی های فکری و جسمی هم باید توجه داشته باشیم . در ضمن خود یارومه می فرمایند که با اجرای صحیح این فرمها که در جهت شمال آغاز می شود و به سمت جنوب و و شرق و غرب ادامه دارد و سپس جهت های جغرافیایی دیگری را شامل می شود جریان و سیر انرژی در بدن هنر جو متعادل شده و به درستی جاری می شود و انرژی های کیهانی که از فضا به سوی زمین می رسند جذب بدن هنرجو می شوند و در افزایش سلامتی و رشد فکری و روانی وی موثر می باشند . پس هدف از این فرمهای کونگ فو توآ در ابتدا افرایش سلامتی هنرجو و جاری ساختن انرژی در همه سلولهای بدن و اصلاح نحوه جاری شدن انرژی هست و در درجات بعدی تمرین تکنیکها و عمل و عکس العمل ها در زاویه های گوناگون می باشد و در نهایت هم توجه کردن به مفاهیم فلسفی و فکری در هر فرم می باشد که در کیمه ها و عمل های تنفسی مطرح می شوند و توجه هنر جو به آنها جلب می شود . البته برای رسیدن به هدف و آنچه که توضیح دادیم باید فرمها را و تکنیکها را به درستی اجرا نمود و تمام جهت ها و زاویه ها را تا حد ممکن بدرستی رعایت نمود . وگرنه نه تنها به مقصود نخواهیم رسید بلکه گاهی حتی می تواند مضر باشد و به تخریب روحی و جسمی منجر شود ! کما اینکه در برخی سبکهای تقلیدی از توآ و یا برخی هنر جویان که بدرستی این فرمها را رعایت نمی کنند از نظر اجتماعی و یا اخلاقی مشکلات فراوانی می بینیم !! اصولا توآ کار واقعی و کسی که به درستی توآ تمرین می کند انسان سالمی هست و به حقوق اجتماعی دیگران احترام می گذارد و از ریا و تزویر بدور است و انسانی دانشمند و آرام با اندیشه ای موزون و سالم می باشد و خیر خواه دیگران هست . اما کسانی که ترتیب محورها را به هم می زنند و یا زوایه ها و محورها را رعایت نمی کنند و به مفاهیم فلسفی و سیر واقعی انرژی در بدن توجهی ندارند پپس از سالها تمرین به آدمهای عجیب و غریبی تبدیل می شوند و دست به خلاف و دروغ و نیرنگ و کلاه برداری می زنند و روانهایی تخریب شده و بدنهایی بیمار دارند و افکارشان در جهت تخریب و تضعیف پیش می رود و سازندگی ندارند . البته تعدادی هم به اوهام و خرافات و خیال بافی و خود فریبی می افتند . آنچه که گفته شد در باره فرمها و خطوط کونگ فو توآ و اجرای درست و یا نادرست آنها صدق می کند و ارتباطی به سبکهای دیگر ندارد .

با درود
فلسفه تکنیکهای کونگ فو توآ کشف راز و رمز وجود (جان و اندیشه) و ارتقای آن بمنظور رسیدن به دانایی جسم و فکر است
گر بخود آیی به خدایی رسی، بخود آ