Body & Mind Training Center

سوال :
با شاگردایی تقریبا قدیمی (در حد خط دو)که هر جلسه یه بهانه میارن مثلا شب مبارزه میشه و یار همیشگیش نیست از ترس باخت به سایر شاگردا میگه من مصدومم بازی نکنم یا شب بدن سازی میشه میگه من برم تکنیک کار کنم یا شب تکنیک میشه میگه من برم مبارزه خلاصه به یک بهانه ای میخواد از جمع جدا بشه یا وقتی که با جمع هست نا هنجاری میکنه چکار باید کرد؟

با هاش حرف زد؟
زد تو س ر ش ؟
به زوز ازش کار کشید؟
تنبیه بشه جلو دیگران؟
فقط نگاش کرد؟
یا اسن باید بیخیالی طی کرد؟
با تشکر.

بادرودفراوان به همه ی دوستداران کانگ فوتوآ
ویژگی یک ارشددرکلاس بسته به مسئولیت هایی داردکه استادبرایش تعریف کرده وبی کم وکاست بایدانجام شودوبه قرارزیرمی باشد:
1.به استادش ایمان داشته باشد
2.قانونمندباشد
3.بادیگرهمراهان درکلاس وخارج کلاس مهربان باشد
4.آموزشهایی که استادفراگرفته بی کم وکاست به دیگر همراهان انتقال دهد(گیرندگی بدون فریبندگی)(آموزندگی باپرمایه گی)
5.توان رهبری بالادرنبوداستاد(اداره کردن کلاس)
6.آشنایی بااصول علمی وعملی درنرمش ها
7.قدرت تشخیص

توا
درسته استاد جلیل زاده

درود بر همه دوستان توجه بفرمایید که ارشد کلاس که در تمرینات به استاد کمک می کند در آینده ای نه چندان دور خودش مربی و استاد می شود پس بیشتر تمریناتی که می دهد از استادش یاد گرفته و درست هستند . فقط باید توجه داشت که یک رزمی کار ارشد و یا غیره نباید تقلید کورکورانه از فیلمها و یا برخی نظرات و مشاهدات انجام دهد بلکه باید با روشی علمی فواید و ضررهای هر تمرینی را بسنجد ! یک ارشد باید از شوخی بیجا دوری کند . از مسخره کردن شاگردان چه ضعیف و چه قوی اجتناب کند . برنامه تمرینی مدون و آماده داشته باشد و با اصول علمی تن و روان پیش برود . برنامه ها و اصول مدون استادش را پی گیری کند و معرفی کند .خود قادر به انجام هر حرکت و تکنیکی که معرفی می کند باشد . اگر پاسخ سوالی را نمی داند با شجاعت و شخصیت درست بگوید الان یادش نیست ولی تحقیق می کند و پاسخ می دهد و هنر جویان را سر کار نگذارد و وفادار به طریقت دانایی باشد . از های و هوی الکی دوری کند . انجام تمرینات را لذت بخش کند و از ایجاد استرس اضافی دوری کند . هرگز نباید شاگردان را ترساند و یا از آنها زهرچشم گرفت این روشی قدیمی است و از نظر روانی درست نیست و بیشتر این شاگردان بعدا علیه ارشد و یا استاد شورش خواهند کرد.

پاسخ به 3158 - دوست من باید به چنین همراهانی به صحبت نشست و دوستانه موضوع را برایشان روشن کرد که این کار کاری گروهی است و نه فردی . اگر کونگ فو قرار بود فردی انجام شود و نتیجه بدهد که همه در منزل کار می کردند و احتیاجی به معبد نبود . بهترین نتیجه را فقط از کار گروهی می توان گرفت . فردی کار کردن در درجات خیلی بالا هم فقط بدلیل تصفیه شدن دیگران و کمبود حریف تمرینی صورت می گیرد. بعلاوه احترام به دیگر همراهان جزو مقررات و قوانین توآ است . کسی که در جمع تواکاران وارد می شود و کار دیگری غیر از آنها و به تنهایی انجام می دهد ، در حقیقت بنوعی به جمع احترام نمی گذارد . سرانجام کسی که به بهانه های مختلف از کار گروهی در معبد دوری می کند باید بداند که عمل او از طرف دیگران ممکن است بعنوان نوعی خود نمایی برداشت شود .

در صورتی که شخص پس از این گفتگوی دوستانه بازهم به رفتارش ادامه داد، بهترین راه این است که با دیگران صحبت شده و یواش یواش گروه هم او را بی محل کرده و هیچ کس با او کار مشترک انجام ندهد تا متوجه شود .

ﺑﺎ ﺩﺭﻭﺩ ،
ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻦ ﺷﻤﺎ ﺑﻌﻨﻮﺍﻥ ﻣﺮﺑﯽ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﮐﻼﺱ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﮐﻢ ﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺗﻨﺒﻠﯽ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺷﺪ ، ﺣﺘﯽ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺷﺨﺺ . ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩ ﺭ ﻫﺮ ﮐﻼﺳﯽ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﻣﯽ‌ﺍﻓﺘﺪ .
ﻣﻦ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﯿﺪ ، ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﺮﻕ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ . ﻭﻟﯽ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻦ ﭼﮑﺎﺭ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻢ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ‌ﺗﻮﻧﯿﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎﺕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﯿﺪ .
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﻭ ﺑﺎ ﮐﻼﺱ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻢ ، ﯾﻌﻨﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﺤﯿﻂ ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﻪ ﯾﺎ ﺩﻟﭽﺴﺐ ﻭ ﻟﺬﺕ ﺑﺨﺶ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺑﻘﯿﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﺭﺍ ﺣﺲ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻢ . ﭘﺲ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺩﺭﺱ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻼﺱ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺎﺩ ﺑﺎﺷﻪ . ﯾﻌﻨﯽ ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﻣﺜﻞ ﻣﯿﺮﻏﻀﺐ ﺳﺮ ﮐﻼﺱ ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻢ ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﺗﯽ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻢ ، ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺱ ﻫﻨﺮﺟﻮﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﮐﺮﺩ . ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﺩ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﮐﻼﺱ ، ﭼﻬﺮﻩ ، ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻭ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﻤﻪ . ﺣﺘﯽ ﻃﺮﺯ ﺷﻤﺎﺭﺵ ﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﻭﺍﺭﺩﻩ . ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻦ ﺗﻮﻥ ﺷﻤﺎﺭﺵ "ﺳﻮ ﻭ ﮔﯽ" ﻫﻤﺎﻥ ﯾﮏ ﻭ ﺩﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﻤﻪ . ﺷﻤﺎﺭﺵ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺳﺮ ﮐﻼﺱ ﺩﺭﺳﺖ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻩ ، ﺑﺎ ﺗﻮﻥ ﺷﻤﺎﺭﺵ ﻣﻦ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺳﺮﻋﺖ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻼﺱ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﮐﻨﻢ . ﻣﺜﺎﻟﯽ ﺑﺰﻧﻢ ، ﺍﮔﺮ ﻣﻦ ﺑﺨﻮﺍﻡ ﻗﺪﺭﺕ ﮐﻼﺱ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﻡ ﺑﺎﻻ ﺁﻭﺍﺯ ﺷﻤﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﯽ‌ﺑﺮﻡ ﺑﺎﻻ، ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻡ ﺳﺮﻋﺖ ﺭﺍ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﻢ ﺷﻤﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﮑﺚ ﮐﻤﺘﺮﯼ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯽ‌ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺻﻮﺕ ﺻﺪﺍ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﺑﺪﻫﻢ ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻗﻮﺍ ﻣﯽ‌ﮐﻨﯿﻢ . ﺍﯾﻦ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻤﺮﺍﻫﻢ . ﮐﻼ ﺳﻌﯽ ﻣﻦ ﺩﺭ ﮐﻼﺱ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺣﺎﻝ ﺩﺭ ﮐﻼﺱ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ، ﺩﻟﺴﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﮐﻼﺱ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﺣﻮﺍﺳﺶ ﺳﺮ ﮐﻼﺱ ﻧﺒﺎﺷﺪ . ﭘﺲ ﺑﻬﺮﺷﮑﻠﯽ ﮐﻪ ﺷﺪﻩ ﻣﺤﯿﻂ ﮐﻼﺱ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﺎﺭﯼ ، ﺣﺮﮐﺘﯽ ، ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﯾﺎ ﺩﺭﺳﯽ ﻏﯿﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺘﯽ ﺩﺭﺑﯿﺎﻭﺭﻡ . ﺷﻤﺎ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﺎ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮﻧﯿﺪ ﻃﻮﺭﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﻼﺳﺘﻮﻥ ﺭﺑﻂ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﯾﮑﻨﻮﺍﺧﺘﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮﯾﺪ . ﻣﺜﻼ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺣﺮﮐﺎﺕ ﮐﺎﺭﺩﯾﻮ ﻭ ﻣﻮﺯﯾﮏ ﻫﻔﺘﻪ ﺍﯼ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻼﺱ ﺍﯾﻨﮑﺎﺭﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻢ . ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺷﺪ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﮐﻠﯿﭗ ﻫﺎﺷﻮ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺍﺩ . ﺟﺎﻟﺐ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻟﺬﺕ ﻣﯽ‌ﺑﺮﻧﺪ ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻓﺸﺎﺭ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﻬﺸﻮﻥ ﻣﯿﺎﻭﺭﻡ .
ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﻪ .
ﭘﯿﺮﻭﺯ ﺑﺎﺷﯿﺪ .