Body & Mind Training Center

مفهوم زمان و فاصله در کونگ فو توآ چیست؟

درود بر شما مههوم زمان و فاصله در کونگ فو توآ و در هنر های رزمی به زبان ساده یعنی هماهنگی بین دو حریف و یا دو هم رزم در هنگام مبارزه و یا اجرای هر تکنیکی از نظر زمانی و از نظر فاصله بین آن دو می باشد . منظور این است که یک رزمی کار همواره باید خود را با حریف(تمرینی و یا مبارزه ای) از نظز زمانی (سرعت اجرای تکنیک ) و از نظر فاصله موثر و مفید هماهنگ کند . مثلا برای اینکه اجرای تکنیک پا و انرژی انتقالی موثرتر شود شاید فاصله یک متری با حریف مناسب است پس همواره باید این فاصله را حفظ کنیم (با جابجایی ارادی در فضای اطرافمان) و یا فاصله نیم متری برای اجرای موثر تکنیک دست مناسب باشد و برای هر تکنیکی فاصله مناسب وجود دارد که اجرای آن را موثرتر و انتقال انرژی را به حداکثر می رساند . این فاصله موثر و مناسب وابسته به آناتومی رزمی کار و میزان مهارت وی و نرمی لگن خاصره است و از شخصی به شخص دیگر متفاوت است و دائم تغییر می یابد زیرا شرایط بدنی هنر جو دائم در حال تغییر است! با تمرین مستمر و مناسب درک این فاصله به شکلی اتوماتیک در می آید و جنبه غریزی پیدا می کند. زمان سپری شده برای اجرای هر تکنیک هم به همین ترتیب است و از شخصی به شخص دیگر تفاوت دارد و در حالات گوناگون و متناسب با حریف و شرایط بدنی و محیطی تغییر می یابد و مولفه این زمان سپری شده همان سرعت اجرای تکنیک است . و این سرعت هم متغییر است و باید هماهنگ با وضعیت و سرعت حریف و هماهنگ با خود تکنیک و شرایط بدنی هنرجو و شرایط محیطی باشد . در ضمن به اضافه همناهنگی های گفته شده در بالا باید خود این سرعت با فاصله بحث شده هماهنگ باشد و اصل مهمتر همین هماهنگی بین سرعت اجرای تکنیک و فاصله طی شده در هنگام اجرا است (نسبت به حریف می سنجیم) . همه انها در اثر تمرین دائمی و صحیح به دست می آید و باید دائم با حریفان واقعی تمرین کرد تا این مفهوم هماهنگی زمان و فاصله پرورش یابد و به شکل حسی غریزی در آید همانطور که دوچرخه سواری را یاد می گیریم و یا شنا کردن را یاد می گیریم ! یاد گیری کونگ فو توآ و مبارزه صحیح با استیل توآ هم به مانند یاد گیری شنا می باشد و آموزش های علمی و مفاهیم فلسفی آن در جهت پر بار کردن اندیشه هنر جو و پرورش انسانیت وی در جهت خودشناسی بیشتر است .

با درود،
پیرو نوشته شما اقاي جاويدان ما تمام اين شرايط، ضوابط و تمرينات را در مبارزات كلاسيك داريم. همانطور كه شما اشاره كرديد مبارزات كلاسيك در كونگ فو توا از ابتدايي ترين اصول رزمي كه شامل ديد، فاصله، سرعت و قدرت است شروع ميشود و در كلاسهاي بالاتر با پیشرفت و تجربه اندوزي توا كار به مرحله هاي مبارزه با چند نفر با استفاده از تاكتيكهاي مبارزه اي كه طي تمرينات با ديدن دوره هايي دنبال ميشود. آموزش تاكتيكهاي مبارزه ايي معمولا بعد از جا افتادن و پخته شدن در تكنيكها و قبولي دوره ها اغاز ميشود

با سلام و درود

با استفاده از چه تكنيك دست يا پايي ميشه هميشه فاصله مناسب با حريف رو در مبارزات دست به دست يا پا به پا يا هردو حفظ كرد؟؟

با تشكر

توآ

آقای پورمحمدی مبارزه کردن کلا یک امر تجربی ست، روی این اصل شما میبینید که کسانیکه زیاد مبارزه میکنند برای خود یک یا چند تکینک بعنوان شگرد دارند و بیشتر مواقع با آن شگردهای خود هستند که پیروز مبارزه میشوند. شگرد پیدا کردن روی تکنیکی یک شبه بوجود نمیاد بلکه احتیاج به تمرینات درازمدت داره و از طرفی فرد نقاط قوت و ضعف خودش رو در نظر باید بگیره تا به نتیجه دلخواه برسه.
من فکر نمیکنم که باید فاصله مشخصی برای مبارزه در نظر گرفت چون این موضوع بستگی به نرمی پاها، سرعت دستها، ضربه پذیری بدن و غیره دارد.
پس در نتیجه دور و نزدیک بودن به حریف در حین مبارزه بستگی به شرایط مبارزان دارد و این موضوع با تمرینات و مبارزات و تجربه اندوزی بدست میآید.
پیروز باشید.