با سلام خدمت استاد جلیلزاده.به نظر من فتنه اصلی در شال سبز هست.که باعث شده عدای بیایند و از خود تکنیک جدید برای شال های بعدی بسازند و از ان طرف عده ای بیایند و بگویند تقسیم هفت خط در چهار شال اصلی خیانت است ومکن است یارومه بیایند و با بقی تکنیکها را بیان و اموزش دهند.اگر شال نباشد و بعد از هفت خط پیراهن قرمز شود و ارم سیمرغ اضافه شود و بعد خطوط بیافتند بهتر نیست.انوقت اگر روزی استاد بیاید و ادامه کار را دهد مشکلی پیش نمی اید و از ان طرف بهانهای برای ایجاد سبکهای ابتکاری به بهانه ناقص بودن سبک و اینکه باید تا شال مشکی تکنیک باشد از بین میرود.از ان طرف به کسی هم در دنیا ایراد نمیگیرند که اگر استادی و میخواهی فعالیت کنی باید تا شال یا کمربند مشکی کارشناس باشی مثل سبکهای چینی و ژاپنی چون انوقت میگوییم که اصلان در توا به دلایلی شال تعریف نمیشود.از اینها گذشته شما فرمودید که استاد میرزایی تکنیک ها را روی بعضی اشخاص امتحان میکرد و بعد از تایید اموزش میداد خب اگر استاد بعد از شال سبز دیگر اموزش نداد یعنی هیچ تکنیکی را برای ان شال ها روی کسی ازمایش نکردند و اینطور نبوده که تکنیکی در این شالها باشد و استاد نتوانسته ان را اموزش بدهد.چون فاصله ابداع و اموزش تکنیکها زیاد نبود بنابراین ما مشکل تکنیک و علم از دست رفته رانداریم چون فرصتی برای ابداع ان وجود نداشته و این حسرتی را در توا کاران ایجاد نمیکند اگر به این قضیه اگاه باشند.به امید سلامتی و پیروزی شما