Body & Mind Training Center

به به پدرام عزیز
سلام عزیزتر ازجان غیبت داشتی
دیر رسیدی عزیز شیخ حسین صیغه ی عقد را خواند
ته دیگش را هم خوردن جناب سیلویا مانوئل

جواب کامنت 9701 حسین جان
هه هه ههه وو میام برات ها لبو با طعم الوئه ورا

استاد کامنت منو نگذاشتی( حال و حوصله ) جواب هم ندادید

استاد برای کانت های 9711و 9718 یک نظر بنوبسید

استاد جلیلزاده من سوال دارم.شاید خیلی به بحث مربوط نشود .اما مایلم نظر شما را بدانم.
ایا ثروت قسمت است؟
چگونه با حسادت باید جنگید
این که ببینی کسی بو
دون کوجکترین تلاشی به همه چیز میرسد ام امثال من نه راه به جایی میبریم و نه تلاشمان نتیجه میدهد.کسی گفت اگر خدا میخواست به تو هم مثل بقیه میداد اما تو را خواست امتحان کند و با تو رابطه بهتری داشته باشد و پیامی به تو بدهد که تو ان را بگیری.ایا درست است؟

جناب اریا شما هم اگر نظر دهی خوشحال میشوم و همچنین جناب عصار و حسین و اناتوا و هر که در این مورد اگاهی دارد.

من میخواهم با عامل حسادت رودر رو نشوم اما او او خود این کار را میکند که دلم بشکند و بگویم جرا من نتوانستم .
ایا ذن میتواند کمک کند؟

بله استاد فرمایش شما متین جواب به این سوال شما هم موجود که باید دقت کنم و بپرسم بعد خدمت شما ارائه میدهم سوال بسیار بجایی بود

نه استاد نهایت مطلب من در همین حدیث شریف است که من عرف نفسه این عرفان نفس چگونه است این شناخت نفس چگونه است اینجا مطلق آمده هرکسی که بشناسد میخواهد مسلمان باشد یا غیر مسلمان چون عام و شمول همگانی دارد من به معنای الذی یعنی هرکسی سوالم همین است آیا قدر متیقنی در شناخت هست یا می تواند شناخت بی نهایت باشد در بحث با پدرام عزیز قبلا به این مساله اشاره کرده بودم که راههای شناخت به قول پرویز پرستویی زیاد است اما مهمترین و سریعتیرن و ساده ترین راهها همان طرق شرعیه متعارف دینی است حال این سوال برایم ایجاد شده آیا چنین شناختهایی می توانند جوابگوی بشر باشند و لو از طرق غیر متعارف دینی آیا نهایت شناخت شناخت نفس و بس و آیا اینکه شناخت نفس لازم ملزوم شناخت خداست از طرق متعارف اسلامی بله لازم ملزوم است اما از طرق دیگر چطور آیا اندیشه تجربه من منجر به شناخت خدا می شود یا نه بله دلیل عقلانی بالاترین دلیل بر اثبات خدا می باشد که می تواند از اثر به موثر پی برد از نظم به ناظم پی برد از معلول به علت پی برد و از تمام اسماء خدا به صاحب این اسماء پی برد انچه مسلم در این شناختها که غیر از طرق متعارف دینی بدست میاید درک عقلانی است آیا این درک عقلانی اشتباه میکند یا نمی کند یا فقط باید در چارچوب و حدود عقلانی دینی باشد یعنی ما حکم به الشرع حکم به العقل حال این حکم حکم عقلی باشد یا غیر عقلی(نقلی) آیا این شرع است که دستور به کاووش می دهد که ای بشر خود را بشناس و لو از هر راهی منتها افراط نکنی مواظب حدود باش در حد خودت فکر کن یعنی فقط فکر کن که چگونه خلق شدی نه اینکه این تفکر رادر مورد خالق خودت هم داشته باشی مقصودم از حجت درونی همین است یعنی درک عقلانی پس اگر یک سرخپوست یا یک راهب خود را بشناسد خدای خود را خواهد شناخت حتی اگر از طرق متعارف شرعی نباشد خوب چگونه است که شرع ما را از این گونه طرق نهی کرده و فرموده ضلالت و گمراهی است مگر آنکه معقول باشد مثلا ریاضت راهب نهی شده چون معقول نیست ولی خود را می شناسد پس نهی از طی راه است که این راه سنگلاخ دارد انحراف دارد که ممکن است راهب سنگ را به جای خدای احد واحد اشتباهی بگیرد نتیجه پس این عرفان حدود دارد حدود معقول شرعی حال خداوند در میان سرخپوستان پیامبر قرار نداد آیا نمی توانند روز قیامت بر خدا احتجاج کنند که برای ما رسولی قرار ندادی از قاعده لطف خدا به دور است که او اعدل و احکم الحاکمین است پس حتما طریقتی و هدایتی برای آنها قرار داده حال چگونه باید مطالعه کرد و جواب را یافت پس خداوند چنین ظلمی نخواهد کرد و در قیامت بوسیله عقل و نقل احتجاج خواهد کرد حیطه عقل در این میان در قوم سرخپوست چگونه است باید دید پرسش کرد و به جواب رسید آیا ما نهایت به یک شناختی غیر از شناخت دین خواهیم رسید و لو اینکه رسولی نیامده نائبی نداشته حدود عقلانی نبوده آیا چنین شناختی هست که ما تعبیر به اندیشه تجربه شده می کنیم

بدرود